(၂) ႏွစ္အတြင္းမွာ ႏိုင္ငံျခားအဖြဲ႔အစည္း တရာေက်ာ္ ေနျပည္ေတာ္ကိုသြားၿပီး ေဆြးေႏြးၾကပါတယ္။
အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ အဖြဲ႔အစည္းေတြဟာ ျမန္မာျပည္မွာ လုပ္ငန္းတုိးခ်ဲ ႔လိုပါတယ္။ ကမာၻဘဏ္ အမႈထမ္းထဲမွာ (၈၀) ရာခိုင္ႏႈန္းဟာ ျမန္မာျပည္မွာ အမႈထမ္းခ်င္တယ္လို႔ သိရပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ႏိုင္ငံျခားအကူအညီရတုိင္း ေကာင္းတယ္လို႔ မေျပာႏိုင္ပါဘူး။ ကေမာၻဒီယားနဲ႔ နီေပါလ္မွာ ႏိုင္ငံျခား အကူအညီအမ်ားအျပား အလ်င္အျမန္ ဝင္ေရာက္လာလို႔ အေလ့အလြင္ ျပဳန္းတီးပ်က္စီးမႈေတြ ျမန္မာျပည္မွာလည္း ျဖစ္ႏိုင္တာမုိ႔ မတိုးတက္ဘဲ ဆုတ္ယုတ္သြားႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ထုတ္ျပန္ေၾကညာထားတဲ့ ႏိုင္ငံျခားအကူအညီ ထိေရာက္ေရးဆုိင္ရာ မူဝါဒေတြကို သက္ဆိုင္သူအားလံုး သိသင့္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ျမန္ျမန္ကူညီတာနဲ႔ တျဖည္းျဖည္းကူညီတာ ဘယ္ဟာပိုေကာင္းသလားဆိုတာမွာ အျငင္းပြားေနဆဲ ျဖစ္ပါတယ္။
သမၼတဦးသိန္းစိန္ရဲ ႔ ျမန္ဆန္တဲ့ အျပဳအမႈကို ျပည္တြင္းျပည္ပမွာ အံ့ၾသၾကရပါတယ္။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရရွိေရး၊ ေကာင္းမြန္တဲ့ ႏိုင္ငံေရးစနစ္ တည္ေဆာက္ေရး၊ မက္ခရို စီးပြားေရးလမ္းစဥ္မွန္ကန္ေရး၊ ပုဂၢလိက ေငြရင္းမွန္ကန္စြာ အသံုးျပဳေရး၊ သယံဇာတလမ္းစဥ္ မွန္ကန္ေရး၊ ေျမယာသိမ္းယူမႈ ျပႆနာေျဖရွင္းေရး၊ လယ္ယာက႑ တုိးတက္ေရး၊ ပညာရည္တုိးျမွင့္ေရး စတဲ့ စိန္ေခၚမႈႀကီးေတြကို အစိုးရရင္ဆုိင္ေနရပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အစိုးရသစ္တက္လာတဲ့အခါမွာ အရင္ အစိုးရေဟာင္းလုပ္ခဲ့တာကို တာဝန္မယူတာမ်ဳိး ရွိႏိုင္တာေၾကာင့္ ပုဂၢလိကနဲ႔ အရပ္သားအဖြဲ႔အစည္းေတြပါ စီမံကိန္းမွာ ပါဝင္ဖို႔ဆိုတဲ့မူကို လက္ခံလာၾကပါတယ္။
ျမန္မာအစိုးရအရာထမ္းေတြဟာ ႏိုင္ငံျခားကိုယ္စားလွယ္ေတြနဲ႔ အစည္းအေဝးထိုင္ရလြန္းလို႔ ကိုယ့္အလုပ္ကိုယ္လုပ္ဖို႔ေတာင္ အခ်ိန္မရၾကဘူးလို႔ ဆုိပါတယ္။ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အပယ္ခံဘဝမွာ ေနခဲ့ရတာမုိ႔ ႏိုင္ငံျခားသားကို ဧည္မခံႏိုင္ေၾကာင္းေျပာရမွာ သိပ္အားနားေနပံုရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေနျပည္ေတာ္ဟာ ႏိုင္ငံျခားဧည့္သည္ေတြနဲ႔ အခ်ိန္ကုန္တာမ်ားတယ္လို႔ ဆုိပါတယ္။ မလႊဲေရွာင္သာလို႔ ဧည့္ေထာက္ခံေနရတဲ့ ျပႆနာကို ဘယ္လိုေျဖရွင္းရမွန္း မသိေသးပါဘူး။ ျပႆနာျဖစ္တဲ့ေနရာကို ေငြထုပ္ခ်ေပးတဲ့ အလွဴရွင္ရဲ ႔ လုပ္ရပ္ဟာ အနာတျခား ေဆးတျခား ျဖစ္ေစပါတယ္။ ရွိၿပီးသား NGO ထဲက လူကိုပဲ ထပ္သံုးမႈ၊ ကၽြမ္းက်င္သူအမႈထမ္းကို လခအမ်ားႀကီးေပးၿပီး ဆြဲေဆာင္မႈ စတာေတြဟာ ရႈပ္ေထြးေစတဲ့ လုပ္ရပ္ျဖစ္ပါတယ္။ ေဒသခံလူ႔အဖြဲ႔အစည္းရဲ ႔ အစဥ္အလာဓေလ့ကို နားမလည္တာဟာ အားနည္းခ်က္ ျဖစ္ပါတယ္။
လူမ်ဳိးကြဲျပားမႈဟာလည္း ႏိုင္ငံျခားအလွဴရွင္ေတြ ရင္ဆုိင္ေနရတဲ့ ျပႆနာတခု ျဖစ္ပါတယ္။ သာတူညီမွ်ဆက္ဆံေၾကာင္း တုိင္းရင္းသားေတြ ယံုၾကည္လာေအာင္လုပ္ၿပီး ကူညီေထာက္ပံ့ရတာဟာ လက္ဝင္တဲ့ကိစၥ ျဖစ္ပါတယ္။ လူမ်ားစုျဖစ္တဲ့ ဗမာအဖြဲ႔အစည္းကို ေထာက္ပံ့ရတာ ႏိုင္ငံျခားအလွဴရွင္အတြက္ ပိုၿပီးလြယ္ကူသလုိ ျဖစ္ေနပါတယ္။ အလုပ္ရံုေဆြးေႏြးပြဲ၊ ႏီွးေႏွာဖလွယ္ပြဲနဲ႔ ညီလာခံအမ်ားအျပား က်င္းပတာဟာ ဆရာမ်ားသားေသ ျဖစ္ႏိုင္တယ္ဆိုတာကို နားလည္တဲ့ အလွဴရွင္ေတြလည္း ရွိပါတယ္။ ဒီလို စည္းေဝးပြဲမ်ဳိးကို ကန္ထရိုက္ယူၿပီး က်င္းပတာဟာ စကၤာပူမွာ ေခတ္စားတဲ့ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းတခု ျဖစ္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံျခားမွာ ပညာသင္ႏိုင္ေအာင္ ေထာက္ပံ့တာနဲ႔ ႏိုင္ငံျခားေရာက္ ျမန္မာေတြ ျပန္လာၿပီး အလုပ္လုပ္နိုင္ေအာင္ စီစဥ္တာဟာ ႏိုင္ငံျခားအလွဴရွင္အတြက္ စိတ္အခ်ရဆံုး စီမံခ်က္ျဖစ္ပါတယ္။
အစိုးရရဲ ႔ ျပျပင္ေရးစီမံကိန္းမႈၾကမ္းကို လြန္ခဲ့တဲ့ ဒီဇင္ဘာလကမွ ႏိုင္ငံျခားအလွဴရွင္ေတြ ျမင္ေတြ႔ရတာေၾကာင့္ အဲဒီမတိုင္မီကဆိုရင္ အစိုးရအစီအစဥ္ကို သိဖို႔မလြယ္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ အခ်ိန္တိုေလးမွာ အျပန္အလွန္ ယံုၾကည္ဖို႔နဲ႔ တညီတညြတ္တည္း ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ႏိုင္ဖို႔ဟာ ခက္ခဲပါတယ္။ ဥပမာ အစိုးရစီမံကိန္းမွာ ဦးစားမေပးတဲ့ ႏို႔ထြက္ပစၥည္းလုပ္ငန္းမွာ နယူးဇီလန္ရဲ ႔ အရင္းအႏီွး (၈၅) ရာခိုင္ႏႈန္း ျမဳပ္ႏံွဖို႔ စီစဥ္တာဟာ လြဲေခ်ာ္မႈတခု ျဖစ္ပါတယ္။ အလွဴရွင္အခ်င္းခ်င္း ၿပိဳင္ဆိုင္မႈနဲ႔ ဗမာအစိုးရက အလွဴေငြမ်ားမ်ား ရလိုမႈေၾကာင့္ သိသာျမင္သာပြင့္လင္းမႈ ကင္းမဲ့ေနမ်ဳိးဟာလည္း အားနည္းခ်က္ျဖစ္ပါတယ္။ လက္ေတြ႔အခြင့္အလမ္းနဲ႔ လိုအပ္ခ်က္ကို ဦးစားမေပးဘဲ အလွဴရွင္ရဲ ႔ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ ေငြရဖို႔ကိုသာ အဓိကထားတဲ့ သာဓကေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
အေနာက္တိုင္းအလွဴရွင္က ေဒသခံေတြ အက်ဳိးရွိေရးကို အဓိကထားၿပီး အာရွအလွဴရွင္ကေတာ့ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဘက္ အက်ဳိးရွိေရးကို အဓိကထားပါတယ္။ အာရွအလွဴရွင္ရဲ ႔ လုပ္နည္းကိုင္နည္းဟာ ျမန္မာ့အေျခအေနနဲ႔ပိုၿပီး လိုက္ဖက္တယ္လို႔ ေျပာႏိုင္ပါတယ္။ ျမန္မာျပည္က စီမံကိန္းအေကာင္အထည္ မေပၚမွာကို အလွဴရွင္ေတြက စိုးရိမ္ေနပံုရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အစိုးရရဲ ႔ ဦးတည္ခ်က္ကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ရာမွာ ႏိုင္ငံျခားအလွဴရွင္ေတြ ဘယ္လိုစခန္းသြားၾကမလဲဆိုတာ ေစာင့္ၾကည့္ဖို႔သာ ရွိပါတယ္။
Myanmar Kyat Converter
0 comments:
Post a Comment