သတင္းမီဒီယာ နဲ႔ အစိုးရဆက္ဆံေရး

ႏိုင္ငံတိုင္းမွာ စာနယ္ဇင္း သတင္းမီဒီယာရွိေပမယ့္ ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ ယဥ္ေက်းမႈဓေလ့လိုက္ၿပီး အစိုးရနဲ႔ ဆက္ဆံပံုဟာ တႏိုင္ငံနဲ႔ တႏိုင္ငံ ကြဲျပားပါတယ္။ ျမန္မာျပည္မွာ စာေပစီစစ္ေရးဌာန မရွိေတာ့ေပမယ့္ အစိုးရခြင့္ျပဳခ်က္နဲ႔ ထုတ္ေဝေနရတဲ့ ျမန္မာ့စာနယ္ဇင္းဟာ
ဆက္လက္တည္တံ့ႏုိင္ေရးအတြက္ မိမိဘာသာဆင္ဆာလုပ္ၿပီး ထုတ္ေဝေနပံုရပါတယ္။ စစ္အစိုးရႏိွပ္စက္ထားတဲ့ ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္ေတြ က်န္ရွိေနေသးတာမို႔ အစိုးရေပးတဲ့သတင္းကို သံေယာင္လိုက္ၿပီး သတိထားေရးသား ေနၾကပံုရပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ စာနယ္ဇင္းလြတ္လပ္မႈကို အစိုးရက တန္းဖိုးထားသလို တိုးတက္မႈရွိႏိုင္ပါတယ္။

ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ ႔ ပထမဆံုးဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ဦးႏုဟာ စာေရးဆရာျဖစ္တာေၾကာင့္ စာနယ္ဇင္းလြတ္လပ္မႈကို အျပည့္အဝ ယံုၾကည္သူျဖစ္တယ္လို႔ ကိုယ္ေတြ႔ႀကံဳခဲ့သူ ေၾကးမံုဦးေသာင္းက 'ဘီလူးတို႔ရြာ' ဆိုတဲ့ (၁၉၉၉) ထုတ္ သူ႔စာအုပ္မွာ ေရးထားပါတယ္။ အစိုးရအဖြဲ႔ဝင္နဲ႔ သတင္းသမား ပဋိပကၡျဖစ္ရင္ေတာင္ ဦးႏုကၾကားဝင္ ေျဖရွင္းေပးေလ့ရွိတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ အစိုးရအဖြဲ႔ဝင္ေတြကို ေဝဖန္တတ္တဲ့ ဗမာေခတ္သတင္းစာမွာ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ဦးႏု က သမိန္ဗရမ္းအမည္နဲ႔ ေဆာင္းပါးေတြေရးတဲ့အထိ ရင္းႏီွးၾကေၾကာင္း သိရပါတယ္။ ဦးႏု မအားလပ္တဲ့အခါမွာ သမိန္ဗရမ္းေဆာင္းပါးကို ဦးသန္႔က ေရးပါတယ္။

အစိုးရရဲ ႔ သဘာဝကိုလုိက္ၿပီး စာနယ္ဇင္းလြတ္လပ္မႈကို တိုင္းတာႏိုင္ပါတယ္။ လြတ္လပ္ေရးရစ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ဦးႏုရဲ ႔ ပါလီမန္အစိုးရေခတ္မွာ စာနယ္ဇင္းနဲ႔ တရားစီရင္ေရးမွာ အထုိက္အေလ်ာက္ လြတ္လပ္တာေတြ႔ရပါတယ္။ စစ္အာဏာသိမ္းတဲ့ ၁၉၆၂ ကစၿပီး စာေပစီစစ္ေရးဌာန ဖ်က္သိမ္းတဲ့အထိ အႏွစ္ (၅၀) မွာ ျမန္မာျပည္ဟာ သတင္းလြတ္လပ္မႈ ကင္းမဲ့ေနပါတယ္။ ပုဂၢလိကစာနယ္ဇင္းေတြ ရွိေပမယ့္ လြတ္လပ္မႈမရွိတဲ့အတြက္ အစိုးရေပးတဲ့ သတင္းကိုသာ ထုတ္ေဝၾကပါတယ္။ ဥပမာ ၂၀၀၈ က ျဖစ္ပြားတဲ့ စိမ္းလဲ့ကန္သာက မိုးကုတ္သူေဌးမိသားစု အသတ္ခံရတဲ့အမႈ အခုအထိ လက္သည္မေပၚတဲ့သတင္းနဲ႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးေဟာင္း သန္းေရႊရဲ ႔ေျမး ေနေရႊေသြးေအာင္ မၾကာမီက ယာဥ္ထိန္းရဲကို ထိုးႀကိတ္တဲ့သတင္းဟာ ျပည္တြင္းစာနယ္ဇင္းက ေရွာင္ရွားတဲ့သတင္း အေၾကာင္းအရာေတြ ျဖစ္ေနပါတယ္။

၂၀၀၈ ျမန္မာ့ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒအရ သမၼတနဲ႔ ဒု-သမၼတေတြကို ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္က ေရြးခ်ယ္တင္ေျမာက္ၿပီး သမၼတက တရားသူႀကီးခ်ဳပ္နဲ႔ တရားလႊတ္ေတာ္ခ်ဳပ္ တရားသူႀကီးေတြကို ခန္႔တာမို႔ ဥပေဒျပဳေရး၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးနဲ႔ တရားစီရင္ေရးကို လႊတ္ေတာ္ကခ်ဳပ္ကိုင္သလို ျဖစ္ေနပါတယ္။ လႊတ္ေတာ္ကို ႀကီးစိုးတဲ့ အာဏာရႏိုင္ငံေရးပါတီဟာ ၾသဇာအာဏာႀကီးမားပါတယ္။ အာဏာရွင္စနစ္ မေပၚေပါက္ေအာင္ လြတ္လပ္တဲ့ တရားစီရင္ေရးဌာနနဲ႔ သတင္းမီဒီယာရွိဖို႔လိုေၾကာင္း အဂၤလိပ္ႏိုင္ငံေရးဓေလ့က သက္ေသျပေနပါတယ္။ ေရြးေကာက္ပြဲအႏိုင္ရတဲ့ ႏိုင္ငံေရးပါတီနဲ႔အစိုးရကို ေစာင့္ၾကည့္မယ္ လြတ္လပ္တဲ့ တသီးပုဂၢလိ သတင္းမီဒီယာနဲ႔ တရားစီရင္ေရးဌာနရွိဖို႔ လိုပါတယ္။

ဦးသိန္းစိန္အစိုးရလက္ထက္မွာ ပုဂၢလိကသတင္းစာ ထုတ္ေဝခြင့္ရွိတယ္ဆိုေပမယ့္ အစိုးရခြင့္ျပဳမွ ထုတ္ႏိုင္ပါတယ္။ ပထမဆံုးဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ဦးႏုလက္ထက္ကလို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ထုတ္ေဝႏိုင္တာ မဟုတ္ပါဘူး။ တုိင္းျပည္တည္ေဆာက္ေရးမွာ စာနယ္ဇင္းေတြ တတပ္တအားပါဝင္ဖို႔ ဖိတ္ေခၚေနတာဟာ အစိုးရလုပ္တာကိုင္တာကို ေထာက္ခံဖို႔ တိုက္တြန္းေနတဲ့သေဘာ ျဖစ္ပါတယ္။ သြယ္ဝိုက္တဲ့နည္းနဲ႔ သတင္းမီဒီယာကို ႀကိဳးကိုင္ေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။ အစိုးရလမ္းစဥ္ကို မဆန္းစစ္ဘဲ ေရာေယာင္လိုက္တဲ့ သတင္းမီဒီယာဟာ အစိုးရအသံုးေတာ္ခံ ျဖစ္သြားတာကို အေမရိကန္မွာ မၾကာခဏ ေတြ႔ႏိုင္ပါတယ္။ ဥပမာ အေၾကာင္းမခိုင္လံုဘဲ အီရတ္ႏိုင္ငံကို က်ဴးေက်ာ္တိုက္ခိုက္တဲ့ Bush အစိုးရရဲ ႔ လမ္းစဥ္ကို ဆန္႔က်င္ေဝဖန္သံုးသပ္သူဟာ အေမရိကန္စာနယ္ဇင္းမွာ (၁) ရာခိုင္ႏႈန္းေတာင္ မရွိခဲ့တာ ေတြ႔ႏိုင္ပါတယ္။

အစိုးရစာနယ္ဇင္းနဲ႔ တသီးပုဂၢလစာနယ္ဇင္း ၿပိဳင္ဆိုင္ထုတ္ေဝေနတုန္း အစိုးရနဲ႔ဆုိင္တဲ့သတင္းကို ပုဂၢလိကစာနယ္ဇင္းေတြကိုေရာင္းဖို႔ ျပန္ၾကားေရးဝန္ႀကီးဌာနက စီစဥ္တာကို ဝိုင္းဝန္ကန္႔ကြက္ၾကပါတယ္။ ဒီမုိကေရစီႏိုင္ငံေတြမွာ လြတ္လပ္စြာ သိရွိပိုင္ခြင့္ဥပေဒ Freedom of Information Act ျပဌာန္းၿပီး အစိုးရစရိတ္နဲ႔ ျပည္သူလူထုကို သတင္းျဖန္႔ေဝေနခ်ိန္မွာ ဗမာအစိုးရက သတင္းေရာင္းစားဖို႔ စဥ္းစားတာဟာ အျမင္မေတာ္ ဆင္ေတာ္နဲ႔ခေလာက္ ျဖစ္ေနပါတယ္။ သတင္းခ်ဳပ္ကိုင္တဲ့ အစီအလာကို ေက်ာ္လႊားဖို႔ အစိုးရအေနနဲ႔ အခက္အခဲရွိေနပံု ရပါတယ္။

လြတ္လပ္တဲ့ ပုဂၢလိကသတင္းမီဒီယာအေနနဲ႔ ဒီမုိကေရစီ အသြင္ကူးေျပာင္းေရးျဖစ္စဥ္မွာ သန္႔ရွင္းေရး အလုပ္သမားသေဘာမ်ဳိး ပါဝင္ႏုိင္တာကိုလည္း အစိုးရက အသိအမွတ္ျပဳဖုိ႔ လိုပါတယ္။ ေဖာက္ျပန္မႈ၊ အလြဲသံုးစားလုပ္မႈ၊ မတရားမႈ စတာေတြကို မေၾကာက္မရြံ ႔ ေဖာ္ထုတ္တဲ့ စာနယ္ဇင္းဟာ ျပည္သူလူထုရဲ ႔ ယံုၾကည္ေလးစားမႈကို ရရွိပါလိမ့္မယ္။ သန္႔ရွင္းေရးအလုပ္သမားမရွိတဲ့ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းဟာ က်န္းက်န္းမာမာ ရွင္သန္တုိးတက္ဖို႔ အခက္အခဲ ရွိႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အစိုးရအေနနဲ႔ သတင္းသမားကို သန္႔ရွင္းေရးလုပ္သားအျဖစ္ လုပ္ပိုင္ခြင့္ေပးႏိုင္မလားဆိုတာ ေစာင့္ၾကည့္ရပါလိမ့္မယ္။

Posted in: သတင္းသံုးသပ္ခ်က္